تاریخچه
⦁ قفل سازی از قرن ششم میلادی به بعد در کشورمان رواج داشته است. درآن زمان هنر قفل سازی نیز همانند سایر صنایع وابسته به فلز کاری از اهمیت ویژه ای بر خوردار بود لیکن در ادوار اسلامی در قالب شاخه ای مجزا از هنر به تکامل و ترقی دست یافت. در این دوران قفل علاوه برخصوصیت امنیتی که داشت ، کاربری سمبولیک نیز یافت چنان که دربستن دخیل به نخل ها وعلمهای عزاداری جهت قضای حاجت نیز استفاده می شد. درآن زمان قفل درنذربندی های مذهبی اهمیتی همانند ایمن داشتن خانه ها و صندوقچهها از گزند حوادث پیدا نمود .قفل ساز ایرانی (قفال) با استفاده از نبوغ فنی خود می توانسته همه قفل هایی را که وجود داشته با تمام تفاوت هایی که با یکدیگر داشتند را بسازد همانند قفل های رومی ، مصری ،چینی ،هندی و حتی قفلهایی که در اروپا از قرون وسطی تا انقلاب صنعتی وجود داشته است.در حال حاضر این هنر فقط در چالشتر (۷ کیلومتری شهرکرد و کرند) از رونق نسبی برخوردار است
مراحل ساخت
⦁ هنرمند قفل ساز با یک کوره متوسط و با دم فانوسی قسمت های مختلف قفل را می سازد و لحیم کاری آن را در بوته های گلی کوچک انجام می دهد.برای ساخت قفل ورق و مفتول آهنی یا فولادی را در ضخامت های مختلف آماده می کند سپس متناسب با طرح محفظه داخلی قفل را برش زده و قظعات داخلی را سوهان کاری می کنند.پس از سوراخ کاری بدنه اصلی قطعات کوچکتر مثل کمانه ،فنر و زبانه را به هم پرچ کرده و در نهایت روی آنها را پرداخت می کنند.یک قفل ساز علاوه بر داشتن مهارت در آهنگری باید باچوب و ابزارهای مرتبط با آن نیز آشنایی داشته باشد چراکه پاره ایی از قفل ها از چوب ساخته می شده است.
برای آشنایی با هدایای تبلیغاتی صنایع دستی اینجا کلیک کنید.
انواع قفل در ایران (از نظر جنس)
⦁ قفل های ایرانی را از دیدگاه فنی می توان به دو دسته قفل ثابت درب که اکثرا چوبی است و قفل آهن تقسیم نمود .شکل ظاهری قفل تابع سلیقه هنرمند ایرانی است که توانسته مهارت فنی را با ذوق هنری خویش ترکیب نماید در این حیطه قفلها به دو دسته قفلهایی با اشکال ۱)تصویری-حیوانی ۲)اشکال هندسی تقسیم می شوند نقشهایی چون شیر ،ماهی ،اسب و …